شەق

غەمگین بۆڵى

نووسین دەبێت بەرانبەر هەموو رێچکەیەک بێ ئەخلاق بێت و شەقێک لە ئەخلاقى هزرى باو و ئایینى قوتابخانەکان و قۆناغەکان بدات. ئاخر ئەخلاق چییە؟ 

کە گەیشتم

فەڕۆخ نێعمەتپوور

من دەبێ هەر ئیستا بیدۆزمەوە. بێتاقەتییەکانم وەڕەزم دەکەن. دەچم دەستی دەگرم و لە کاتێکدا دەنگم شەرمی تیا رەنگ دەداتەوە، سەر دادەخەم و دەپرسم کە داخۆ ئیستا لە کوێیە. 

بێ توند و تیژی

خوێندنەوەی: رەسوڵ سەفەریانی

ئه‌م نووسه‌رانه‌ له‌سه‌ر ئه‌و بڕوان که‌ نه‌چوونه‌ ژێر باری زوڵم و قه‌بوڵ نه‌کردن و به‌ره‌نگاربوونه‌وه‌ ده‌کرێت به‌ شێوه‌گه‌لی دوور له‌ توند و تیژی و مه‌ده‌نیانه‌ بێت. 

سە شعر کوتاە

محمد علی دستمالی

 به سنگینی کاه / به گداختگی برفدانه / ای تنها / رها/  رها در یاد دستان تو

شیعرو پەیوەندی لەگەڵ زەمەنی خۆیدا

دیمانەیەک لەگەڵ گۆران لەئوف

سازدانی: دانا کەماڵ

ئه‌وه‌ من نیم یان هه‌ر كه‌سێكى تر نییه‌، كه‌ بیه‌وێت خۆى وه‌ك پرۆژه‌ شتایه‌ك بنوسێت كه‌ ناوى بنێت جیهانى! به‌ڵكو ئه‌وه‌ كێشه‌ و گرفته‌ هاوبه‌شه‌كانى مرۆڤه‌ واده‌كات تێكستى شاعیرێكى فه‌ره‌نسى مرۆڤێك له‌ ئه‌فریقا چێژى لێوه‌ربگرێت،

درنگی بر ارتباط ادبیات کردی با ادبیات جهانی

نویسنده: مسعود بیننده

امروزه ادبیات کردی به این حقیقت سرنوشت‌ ساز تاریخی رسیده است که هرگونه تلاش برای کسب هویتی که از نظر جهانی به رسمیت شناخته شود متضمن قبول نوگرایی در همه‌ ی ابعاد آن و تجربه‌ ی مدرنیته بدون هیچ حد و مرزی می‌باشد. 

چیرۆکی هەزار و یەک شەو

فەڕۆخ نێعمەتپوور

بەڵام ئەو خەیاڵانە و ئەو لێکدانانەی وێنە و بیرەوەری تا چەندە دەتوانێ من بگەیەنێتە ناسینی خودی ئەو چنارەی ئیستا ئەم ئێوارەیە سەرنجی راکێشاوم؟

 مرۆڤ، کائینێکى ئاڵۆز

محەمەد نەبى

ئاڵۆزى  و نائاشکرایى و تەمومژ لە خەسڵەتە سەرەکییەکانى مرۆڤن. زێدەڕۆیى نییە، ئەگەر بڵێَین بۆ تێگەیشتن لە مرۆڤ، هێندەى ژمارەى مرۆڤەکان پێویستمان بە مانا و پێناسەو ڕاڤەى جودا هەیە. 

قسەکردن و بێدەنگى

محەمەد نەبى

_{^{هاتنە دەنگیش لە پێناو مافى مرۆڤ و هەژارو لێقەوماوان و قسەکردن و بێدەنگی نەکردن دەربارەى ناحەقییەکان، و گوفتارى جوان و شیرین،... جۆرى باش و گرنگ و گەورەیى قسەکردنن.}} 

دڵدارەکەم پایزە گەواڵەیەک نییە

سەباح رەنجدەر

_{بەشێکى زۆرى شیعرى قۆناغى حەفتایەکان دەربڕینێکى توند بوون لە دیکتاتۆریەتى ڕووخێنەر، بەڵام (سەڵاح شوان) لەناو بەرەکەى خۆیدا ئەزموونى دەباتە ناو خەسڵەتى تایبەت و لێڵی و ئاڵۆزى لە دەورى خۆیدا دەتەکێنێت}،