خوێندنەوەیەکی...
مارتن ئەرسەلان
خوێنەرانیش تا هەنووکە پێشوازی لەو بەرهەمە دەکەن و بەردەوامیش بۆ زمانی نوێ وەردەگێردرێ. ئەوەی زۆر سەرنجی کێشکردم ئەوەبوو لەو نۆڤێللایەدا، شوێن و کارەکتەر زۆر بەخراپی دەگۆڕێن و ڕەشبینی باڵدەکێشێ بەسەر تەواوی جوگرافیا و زەمەنی چیڕۆکەکە. حەمەسەعید حەسەن وتی: «گەلێک نووسینی ئەدەبی و ڕۆمان هەن، کە پێش ئەوەی لەدایک بن، دەمرن». من واتێدەگەم کە ڕۆمان و نۆڤێللای باشیش، وەکو ئینجیلێک تا کۆتایی مێژوو لەگەڵماندا دەژین، بەدگۆڕانی کافکا و تاوان و سزای دۆستۆیڤسکی و پاڵتۆی گۆگۆڵ بە نموونە.
سپینۆزای فەلسەفەی ژیان و فەلسەفەی خودا
دڵشاد كاوانی
كەم كەم سپینۆزا لەناو بازنە زانستی و فەلسەفیەکانی ئەوروپادا ناوبانگێکی زۆری پەیدا کرد. زۆرجار ڕاوێژی بە خوێندکارانی زانکۆی لیدن دەکرد، و لە ساڵی ١٦٦١ سپینۆزا سەردانی یەکێک لە سەرکردەکانی ئەکادیمیای شاهانەی لەندەنی دەکرد، هێنری ئۆڵدنبێرگ (١٦١٨-١٦٧٧). دوای ئەوە ساڵانێکی زۆر نامەی بۆ دەنێرنێت
کاتی دیدار یەکدی دەبینین(٥)
کاتی دیدار یەکدی دەبینین (٥)
بابەت: زنجیرە چیرۆکی مناڵان
لە سویدییەوە: رەحمان سۆفی
چۆن لە کولتوورسازیی شیعر بگەین
پێشەواکاکەیی
شیعر ماڵی ژیانە، خۆی توانای ڕاگرتنی پایەکی ماڵۆچکەکەی هەیە، ئەوە قودرەتی خودی ژانری شیعرە کە وای کردووە زمانەکەی لە زمانەکانی تر پڕ تەڵیسماویتر و وزەبەخشتر بێت، دەتوان جیهان لە خۆیدا قووت بدات، هەر بۆیە سیستەمەکانی تر شەڕی ئەوەیانە چۆن شیعر قووت بدەن تا زمانیان تەڵیسماویتر بێت.
وێنە
فەڕۆخ نێعمەتپوور
قومێک لە شەربەتەکە دەدەم و، نامەکە دەکەمەوە. وێنەیەکی رەش و سپی کە هی ساڵانی ساڵ لەوە پێشە،... هی ئەو سەردەمەی تازە کامێرا هاتبوو. راست دەبمەوە، لێوانە نیوەپڕەکە لەسەر مێزەکە دادەنێم و لە وێنەکە ورددەبمەوە. کۆمەڵێک خەڵک بە دوو ریز، ریزێکیان بە پێوە و ریزەکەی تر بە دانیشتنەوە لە حەوشەیەکدا.
رەخنە و ئەدەبی منداڵان
ئەگەر سەرنج بدەین کۆمەڵێکی زۆر پەرتوک و نامیلکە و گۆڤاری تایبەت بۆ منداڵان ساڵانەدەرچووە و دەردەچێت، بەڵام وەکو پێویست نە هەڵسەنگاندن و نە خوێندنەوەیان بۆ کراوە. نە رەخنەیان لێگیراوە، کە بەرهەمی وا دەبینین کە هەرگیز بۆ منداڵان ناشێن کەچی لێی نووسراوە (بۆ منداڵان ) بۆیە پێویستە گرنگی زیاتر بە بواری رەخنە بدرێت.
در بیان آزادی
فرخ نعمت پور
اگر این نگرش یونانی بە پدیدە آزادی را در جامعە ایران ملاک بررسی وجود یا عدم وجود آزادی قرار بدهیم، با توجە بە وضعیت موجود کە در آن یک سیستم استبدادی مذهبی حاکم است، بە این نتیجە می رسیم کە جامعە ایران بیش از پیش بە دو بخش متضاد تقسیم می شود: بخشی کوچکی کە حاصل جمع دو پدیدە "من می خواهم" و "من می توانم" را در مالکیت خود دارد، و بخش بزرگی از مردم کە بدور از چنین وضعیتی هستند.
ئێمە بە خێرایی شەڕ...
ئێمە بە خێرایی شەڕ گەورە بوویین
شێعر لە ئەدەبیاتی بێگانەوە
وەرگێڕ: نەژاد عەزیز سورمێ
صفحه1 از271
