سەباح رەنجدەر
هەر بە ڕێ ڕوونی كتێبەوە لەگەڵ خەمی هەستپێكراو و دنیای زەینی زۆرێك لە شاعیر و نووسەران ئاشنا و پێیانەوە پەیوەست بوویمە، كەم و زۆر توانای ئەوان لە خۆڕاچڵەكاندن و گەشە و پەروەردەكردنی ئەقڵ و خەیاڵ و داڕشتنی بینا و بینایی من، گەنجینە و هێزی ڕۆح و پێوانەی شیاو و سەرچاوەی درەوشاوە و سۆزی شاراوە بوونە.
خوێندنەوەی: رەسوڵ سەفەریانی
ئه‌م نووسه‌رانه له‌سه‌ر ئه‌و بڕوان که نه‌چوونه ژێر باری زوڵم و قه‌بوڵ نه‌کردن و به‌ره‌نگاربوونه‌وه ده‌کرێت به شێوه‌گه‌لی دوور له توند و تیژی و مه‌ده‌نیانه بێت.
ئەحمەد ڕەزا
بچوککردنەوەی ژیان لە پنتێکدا بۆ قۆستنەوەی دەرفەت لە پێناوی بەدەستهێنانی شتێکدا کە لێی بێبەش کراوە، جۆرێکە لە ڕۆچوون بە نامۆ بووندا. ئازادیی لەم تێڕوانینەدا لەوێدا خۆی حەشارداوە، کە بۆ بەدەستهێنانی ئەو شمەکە، لە هەر ساتێکدا کۆتایی پێهێنانی ئەو ژیانە بچوککراوەی لێ چاوەڕوان ئەکرێت.
عەبدولموتەلیب عبدوڵڵا
شۆڕش هەر تەنها بە شوێن گۆڕینى دەسەڵاتەوە نییە، بەڵکو پرۆژەى جۆراوجۆرى مرۆیى لە خۆدا هەڵگرتووە، شۆڕش لەسەر پاشکۆیەتى رۆنانرێ، بەڵکو دەبێت لە دۆخێکى شۆڕشگێڕانەدا بژى، شۆڕش و هەڵچوون لێرەدا لێکجیا دەبنەوە، بەڵام هەتا ئێستاش کەس بیرى لەو هەموو شکستە مێژووییانە نەکردۆتەوە، کەس نەهات شۆڕش و پاشکۆیەتى بخاتە بەر باس و لێکۆڵینەوە
وریا وه‌لی
وێڕای ئه‌وه‌ی سێ ده‌نگی جیاواز له ناو رۆمانه‌کدا ده‌بیسترێت (که‌سی دووه‌می تاک، که‌سی یه‌که‌می تاك، مه‌نه‌لۆژی ناوه‌کی)، به‌ڵام هه‌ستێکی به‌هێزم بۆ دروست بوو به‌وه‌ی شێوازێکی ده‌گمه‌نی ته‌کنکی (فلاش باك) له‌و رۆمانه‌دا به‌کارهاتووه، ته‌نانه‌ت خوێنه‌ر گه‌ر زۆر وریا نه‌بێت ئه‌وا زه‌مه‌نه‌کانی لێ تێك ده‌چێت، چونکه بازدانێکی سه‌یرو تێکه‌ڵکردنێکی هونه‌ری ناوازه‌ی تیا ده‌بینرێت له شوێن و کات و رووداوه‌کاندا.
سمکۆ محەممەد
نموونه‌ی په‌راوێزخستنی چه‌ند كارێكته‌ری ناسراوی ناو ئه‌ده‌ب، سه‌لێمنه‌ری ئه‌و راستییه‌ن، كه ئه‌لبێر كامۆ نۆبڵی ئه‌ده‌بی وه‌رگرت و له‌راستیدا مافی نیكۆز كازانتزاكی بوو وه‌ریبگرێ، به ئه‌رنجامی ئه‌وه‌بوو كه كامۆ له‌گه‌ڵ شه‌پۆله سیاسییه‌كه ده‌ڕۆیشت و ده‌یزانی له‌نێو ئه‌و مه‌حفه‌له گه‌مه بكات و به رۆمانی (مرۆڤی یاخی)، نۆبڵی وه‌رگرت كه دژایه‌تی كردنی بزووتنه‌وه‌ی چه‌پ بوو،
سەدیق سەعید رواندزی
پەشێو ئەگەر چی بە جەستە، لە مەنفا دەژیت، بەڵام بەڕوح، بە خەیاڵ و بیرکردنەوە، خەیاڵی هەر لای نیشتمانە. ئەو ئەگەر نەتوانێت، بگەڕێتەوە نیشتمان، ئەوا نیشتمان، بە هەموو بوونەکانیەوە، دێنێتە نێو ناخی خۆی. بۆیە هەموو ئەو کاتانەى لە مەنفایە، هەست ناکات لەوڵات دوور کەوتۆتەوە. بەڵکو هەر بە خەیاڵی ئەو کاتانە دەژیت، کە لە نیشتمان بوە.
سەدیق سەعید رواندزی
پەشێو باکى بە بیر کردنەوەى ئەوان و ترسی ئەوان نییە. بۆیە بە ئاشکرا، باس لەوە دەکات کە خوێن و مەرەکەبی شیعر نووسین تێکەڵاو دەکات و لە پێناو ئازادی و سەربەستی نەتەوەکەیی و ژیانێکى شکۆمەندانەتر بۆ مرۆڤەکان، ئامادەیە قوربانى بە خۆی بدات.
د.عوسمان یاسین
سەباح رەنجدەر نەهاتووە ئەو چەند دێرە شیعرەى رۆمی بکاتە دەروازەى شیعرەکەى خۆى، بەلام بۆ دەرخستنى ئەم حالەتە فونابوونە دێرە شیعرێکى دیکەى ڕۆمى لە سروودى نەیدا فریاى دەکەوێت، کە هیچ باسى سووتان ناکات، بەڵام شاعیر هەمان ئاکامى فەنابوونى لێ هەڵدەوێنجێنێ.
راميار حسه‌يني
ئامانجی ئێمە روون کردنەوە و تیشک خستنە سەر کۆمەڵێك شت / بوون کە شاعێر لەم شیعرانەیدا ئاماژەی پێکردووە و بەشێکی جەوهەری و دانەبڕاون لە شیعرەکانی، چما بە بێ ئەم چەمک و وشانە شیعر نووسین لای ئەم شاعێرە نەکردەیە و بە بێ بوونی ئەم چەمک و زاراوانە ئەستەمە بتوانێ قەڵەم بخاتە سەر کاغەز.
ره‌سووڵ محه‌مه‌دی
مه‌به‌ست له‌هێندی و سێندی ئه‌وه‌یه که له‌زۆر وشه‌دا ده‌نگی ''ه'' واته''هێ'' یان ''س''و''ث'' ئه‌و زمانانه لێک جیا ده‌کاتەوه. ئه‌ڵبه‌ت ئه‌وه‌مان له‌به‌ر چاو بێ که هێند و سێند هه‌مان وشه‌ن به‌دوو دیالێکتی جیاواز. هه‌روه‌ها که‌ناوی چۆمێکی گه‌وره له‌وڵاتی هێندووستان، چۆمی ''سێند''ه که مه‌به‌ست هه‌مان چۆمی ''هێند''ه.
رەسوڵ سەفەریانی
رێبەران و پەڕگیرانی ئاینی بیانەوێت یان نەیانەوێت ئەم دەورانە دەورانی کۆتایی دەسەڵاتی ئاینە. تەنانەت ئەگەر رێبەرانی ئاینی بە هەزاران پەڕگیر و مەسخ کراوی خۆیان بکەنە قوربانی و سەدان هەزاریش لە خەڵکی پێشکەوتوو بکوژن هەر تەرازوەکە بە قازانجی هزر دەگەرێت و جێگە بە هەست تەنگ دەکات.
بەنگینە پیرۆت نورى
ئەوسا دەزانین ئێمە بەبێ پەروانەى عەشق چەند دڵ وێرانین، دەزانین ئێمە دەبێ لەخۆمان بگەڕێین و خۆمان بدۆزینەوە. دەزانین چەند لاپەڕەى ڕۆژانەمان بەبێ عەشق هەڵداوەتەوە، دەزانین گریانمان بۆ گریان نەبووە، گریانمان مەلى ڕاکردو نەبووە و وەک هەور نەیگرماندوە و هێشتا ئێمە بەقەد پەروانەى شیعر بە دەورى عەشقدا لەسوێى دولبەردا بەڕاستگۆى دڵمان گڕى نەگرتوە، ئەوەندەى شیعر برینى وشە، ئەوەندەى هەنگاوەکانى لاپەڕەى کتێب، رێبوارى تەریقەتى عەشق نەبووین.
عەلی شێخ عومەر
هەر لە سەرەتاوە چیرۆکنووس لە رێگای حیکایەتخوانەوە، بە رستەیەکی کورت دەمانخاتە بەردەم دوڕیانێک، ڕاستەوخۆ ئاماژە بە هاوکێشەیەک دەکات، رۆژێکی جیاواز دەکاتە دەرچە، هەر لە ترازاندنی دەرگای حەوشەی ماڵێکەوە ئاوێتەی رووداوێکی نامۆ و سەیر و نەبیستراو دەبین.
داستان کوتاه ها جلوه‌ای از طبیعت انسانی هستند. معمولاً شخصیت‌ها با تجربیاتی مواجه می‌شوند که در انتهای داستان اون‌ها رو تغییر میده. به همین دلیل گفته میشه که داستان کوتاه همیشه حرفی برای گفتن یا پیامی برای انتقال داره؛ این پیام گاهی با چنان ظرافتی بیان میشه که قادر هست تاثیری فراموش نشدنی روی مخاطب داشته باشه.