کە گەیشتم
فەڕۆخ نێعمەتپوور
من دەبێ هەر ئیستا بیدۆزمەوە. بێتاقەتییەکانم وەڕەزم دەکەن. دەچم دەستی دەگرم و لە کاتێکدا دەنگم شەرمی تیا رەنگ دەداتەوە، سەر دادەخەم و دەپرسم کە داخۆ ئیستا لە کوێیە.
بێ توند و تیژی
خوێندنەوەی: رەسوڵ سەفەریانی
ئه‌م نووسه‌رانه له‌سه‌ر ئه‌و بڕوان که نه‌چوونه ژێر باری زوڵم و قه‌بوڵ نه‌کردن و به‌ره‌نگاربوونه‌وه ده‌کرێت به شێوه‌گه‌لی دوور له توند و تیژی و مه‌ده‌نیانه بێت.
سە شعر کوتاە
محمد علی دستمالی
به سنگینی کاه / به گداختگی برفدانه / ای تنها / رها/ رها در یاد دستان تو
شیعرو پەیوەندی لەگەڵ زەمەنی خۆیدا
دیمانەیەک لەگەڵ گۆران لەئوف
سازدانی: دانا کەماڵ
ئه‌وه من نیم یان هه‌ر كه‌سێكى تر نییه، كه بیه‌وێت خۆى وه‌ك پرۆژه شتایه‌ك بنوسێت كه ناوى بنێت جیهانى! به‌ڵكو ئه‌وه كێشه و گرفته هاوبه‌شه‌كانى مرۆڤه واده‌كات تێكستى شاعیرێكى فه‌ره‌نسى مرۆڤێك له ئه‌فریقا چێژى لێوه‌ربگرێت،
درنگی بر ارتباط ادبیات کردی با ادبیات جهانی
نویسنده: مسعود بیننده
امروزه ادبیات کردی به این حقیقت سرنوشت ساز تاریخی رسیده است که هرگونه تلاش برای کسب هویتی که از نظر جهانی به رسمیت شناخته شود متضمن قبول نوگرایی در همه ی ابعاد آن و تجربه ی مدرنیته بدون هیچ حد و مرزی می‌باشد.
چیرۆکی هەزار و یەک شەو
فەڕۆخ نێعمەتپوور
بەڵام ئەو خەیاڵانە و ئەو لێکدانانەی وێنە و بیرەوەری تا چەندە دەتوانێ من بگەیەنێتە ناسینی خودی ئەو چنارەی ئیستا ئەم ئێوارەیە سەرنجی راکێشاوم؟
مرۆڤ، کائینێکى ئاڵۆز
محەمەد نەبى
ئاڵۆزى و نائاشکرایى و تەمومژ لە خەسڵەتە سەرەکییەکانى مرۆڤن. زێدەڕۆیى نییە، ئەگەر بڵێَین بۆ تێگەیشتن لە مرۆڤ، هێندەى ژمارەى مرۆڤەکان پێویستمان بە مانا و پێناسەو ڕاڤەى جودا هەیە.
قسەکردن و بێدەنگى
محەمەد نەبى
هاتنە دەنگیش لە پێناو مافى مرۆڤ و هەژارو لێقەوماوان و قسەکردن و بێدەنگی نەکردن دەربارەى ناحەقییەکان، و گوفتارى جوان و شیرین،... جۆرى باش و گرنگ و گەورەیى قسەکردنن.
نەوەی نوێ...نەوەیەکی پەت لە ملکراو
گۆران رەئوف
نەوەى نوێ یان باشترە بڵێن نەوەیەک کە زۆر بێ چانس و زۆر ماندو، هەم بەدەست سەردەمەکەیەوە، هەم بەدەست ئەو دابەشبونو شپرزەییەوە کە دیسانەوە بەهۆى سەردەمەکەیەوە توشى هاتووە.
دڵدارەکەم پایزە گەواڵەیەک نییە
سەباح رەنجدەر
بەشێکى زۆرى شیعرى قۆناغى حەفتایەکان دەربڕینێکى توند بوون لە دیکتاتۆریەتى ڕووخێنەر، بەڵام (سەڵاح شوان) لەناو بەرەکەى خۆیدا ئەزموونى دەباتە ناو خەسڵەتى تایبەت و لێڵی و ئاڵۆزى لە دەورى خۆیدا دەتەکێنێت،
ئەگەری مۆجیزە نوێکان
رزگار لوتفی
هێشتا دوا وشەکان زارە لارو کەفاوییەکەیان جێ نەهێشتبوو قیامەتێک بەرگی ئەفسانەی خۆی دڕی و ڕووت و قووت، جەستەی ئایدیای خۆی نواند.
شاید چنین باشد!
فرخ نعمت پور
با نزدیک شدن ادبیات بە فکر و فلسفە ، بویژە نزدیکی بیش از پیش رمان و داستان کوتاە بە فلسفە و داشتن یک منظر و نگاە سوبژکتیڤی، دیگر خوانش پدیدەهای بیرونی و درونی از خلال یک فیلتر درونی و فکری انجام می شود.